نشریه نثر پژوهی ادب فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان،نثر فارسی Journal of Prose Studies in Persian Literature

بررسی کارکردهای نام‌آوا در هشت کتاب سپهری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان وادبیّات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری

2 استاد گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه علّامه طباطبایی تهران

3 کارشناس ارشد زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری

چکیده

زبان در اصل، نظامی ذهنی است که به صورت ابزاری-آوایی ظاهر می‌شود و عمده‌ترین نقش آن، ارتباط و انتقالِ معانی از یک فرد به دیگری است. افراد با به­کارگرفتن قاعده‌های زبان و تولید رشته‌های گوناگونی از واژه‌ها، با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. از همین­رو، به روشنی پیداست که زبان به میزان زیادی با زندگیِ انسان - یعنی با فعّالیّت‌های ذهنی و حرکتی او- آمیخته و از آغاز تا پایان زندگی با او همراه است. پژوهش پیش­رو، درخصوص کارکرد نام‌آوا در اشعار سهراب سپهری است و دستاورد علمی این تحقیق، حاکی از این مطلب است که میزان استفاده از نام‌آوا در زبان شعریِ وی بسیار چشم‌گیر است و این مقـوله، در سروده­های او عینیّت داشته و ملموس و محسوس است. از آنجایی که سهراب، نقّاشی است شاعر، این رویکرد درخصوص زبان شعریِ وی، بیش از دیگران صدق می­کند؛ لذا نام­آوا، از برجسته­ترین ابزارهای شعریِ اوست که در دریافتِ متن به خواننده کمک شایانی می­کند. بنیان نظری این تحقیق، برپـایة نـظـریّات اتویسپرسن و دیگر زبان­شناسانی­ست که به آراء­شان در این­ زمینه، در کتاب فرهنگ نام­آوایی فارسی به­اجمال اشاره رفته است. زبان­شناسانی چون اوتویسپرسن، هر لفظی را که میان لفظ و معنای آن رابطه‎ای طبیعی و ذاتی وجود داشته باشد، نام‎آوا می‌نامند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Examination of Onomatopoeia in Sohrab Sepehri’s “Hasht Ketab”

نویسندگان [English]

  • Ahmad Reza Biabani 1
  • Yahya Talebian 2
  • Mohsen Mohammadi Kordiani 3
1 PhD Student of Persian Language and Literature, Hakim Sabzevari University
2 Professor, Allameh Tabatabaee University of Tehran
3 MA in Persian Language and Literature, Hakim Sabzevari University
چکیده [English]

Language is a mental system which appears as an instrument or phonetic structure and its main role is communication and transmission of idea among people. Using different language rules and disciplines and making different types of words, people try to communicate with each other in different contexts. Therefore, obviously, language is not separated from people’s life and activities. In fact, language accompanies people from the beginning to the end of their life. The present study is about the use of onomatopoeia in Sepehri’s Hasht Ketab. The results show that Sepehri, uses onomatopoeia abundantly in his poetic language, and it helps the reader to understand his text better. The theoretical basis for this study is the views of the Danish linguist, Otto Jespersen and others referred to in the book A Glossary of Persian Onomatopoeia. These people name as onomatopoeia any word between whose sound and meaning there is a natural relationship.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Onomatopoeia
  • Sohrab Sepehri
  • Hasht Ketab
  • Jespersen