حوزۀ رایانه و فناوریِ اطلاعات یکی از حوزههاییاست که متخصّصان فرهنگستان زبان و ادب فارسی را برآنداشته تا بهمنظور رعایت اصول موضوعۀحفظ زبان فارسی و در جهت بقای زبان فارسی بهعنوان زبان علم، به واژهگزینی سازمانیافته و روشمند مبادرتورزند. تحقیق حاضر شامل دو بخش میباشد. بخش اول به بررسی فرایندهای معادلیابی فرهنگستان در حوزۀ رایانه و فناوری اطلاعات میپردازد که ازجمله این فرایندها: واژۀ قرضی، ترجمۀ قرضی، تعبیر قرضی، ترجمه و تعبیر قرضی ، تغییر قرضی و واژهسازی میباشد. دراینمیان فرایندهای معادلیابی براساس ترجمه و تعبیر قرضی و همچنین واژهسازی از فراوانی بیشتری نسبت به دیگر فرایندها برخورداربودهاست. در بخش دوم تحقیق واژهها و اصطلاحات تخصّصی کاربردی در آموزش رایانه و فناوری اطلاعات مصّوب فرهنگستان با واژهها واصطلاحات به کاربردهشده در کتب آموزش رایانه و فناوریِ اطلاعات مقایسهشدند. میزان پذیرش مطلق معادلهایِ مصّوب فرهنگستان در این حوزه کمتر از یکسوم واژگان و میزان پذیرش نسبی واژگان مصّوب بسیار کم است، امّا بیش از نیمی از معادلهای مصّوب حتی یک بار نیز در این کتب به کارنرفتهاند.