استعاره به خاطر انتزاعی بودن حوزة مذهب، از فراوانی بالایی در قرآن کریم برخوردار است. تا چندی پیش و قبل از پیدایش زبانشناسی شناختی، استعاره بیشتر به عنوان رویکردی برای زیباییآفرینی و روشی برای ابداعات هنری قلمداد میشد، امّا با طرح نظریة استعاره مفهومی، استعاره، ابزاری برای تفکّر و اندیشه به شمار رفت که در سراسر زندگی بشر جریان دارد و به کمک آن بسیاری از مفاهیم انتزاعی مفهومسازی میشوند.
این پژوهش در صدد است تا نشان دهد قرآن کریم، مفاهیم انتزاعی و مجرّد را با چه ساز و کاری، مفهومسازی میکند و قلمرو مبدأ استعارههای مفهومی تا چه اندازه با تجارب انسان سروکار دارد. این بررسی نشان میدهد که استعاره در سراسر گفتمان قرآن در سورة بقره حضور دارد و ابزاری است که به کمک آن مفاهیم انتزاعی چون زندگی، زمان، فهمیدن، انفاق و ... مفهومسازی میشوند و معمولاً قلمروهای مبدأ از حوزههای ملموس و مرتبط با زندگی بشر انتخاب شدهاند.
)