بررسی ویژگیهای سبکی «بستان السیاحه»

فهرست منابع

الف) کتاب­ها

1. بهار، محمدتقی (ملک­الشعرا). (1376). سبک­شناسی بهار(تاریخ تطور نثر فارسی). چاپ نهم (اول ناشر). تهران: مجید.
2. داعی الاسلام، سید محمدعلی. (1362). فرهنگ نظام. چاپ دوم. تهران: دانش.
3. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغت­نامه. زیر نظر محمد معین و سید جعفر شهیدی. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران.
4. راستگو، سید محمد. (1376). هنر سخن­آرایی؛ فن بدیع. چاپ اول. کاشان: مرسل.
5. رامپوری، غیاث الدین محمد ابن جلال الدین بن شرف الدین. (بی­تا). غیاث اللغات. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: کانون معرفت.
6. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1380). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. چاپ اول (ویرایش دوم). تهران: سخن.
7. شمس العلماء گرگانی. محمدحسین. (1377). ابدع البدایع. به اهتمام حسین جعفری، با مقدمۀ جلیل تجلیل. چاپ اول. تبریز: احرار تبریز.
8. شمیسا، سیروس. (1374). کلیات سبک­شناسی. چاپ سوم. تهران: فردوس.
9. شمیسا، سیروس. (1383). نگاهی تازه به بدیع. چاپ اول (ویرایش سوم). تهران: میترا.
10. شیروانی، حاج میرزا زین العابدین. (1348). حدائق السیاحه. تصحیح هبه­الله جذبی. چاپ اول. تهران: دانشگاه تهران.
11. شیروانی، حاج میرزا زین العابدین. (1395). بستان­السیاحه. تصحیح و مقدمۀ منیژه محمودی. چاپ دوم. تهران: حقیقت.
12. علوی مقدم، محمد و اشرف­زاده رضا. (1379). معانی و بیان. چاپ دوم. تهران: سمت.
13. ناتل خانلری، پرویز. (1382). دستور تاریخی زبان فارسی. به کوشش عفت مستشانیا. چاپ پنجم. تهران: توس.
14. همایی، جلال­الدین. (1374). فنون بلاغت و صناعات ادبی. چاپ یازدهم. تهران: هما.