The stylistic evaluation of Qesasol Khaghani by Vali Gholi Beig Shamloo

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D Student Islamic Azad University Roudehen Branch Faculty of Litrature Persian Language And Literature Grup-Department of Literature Persian Language

2 faculty member Islamic Azad University Roudehen Branch Faculty of Litrature Persian Language And Literature Grup-Department of Literature Persian Language

Abstract

The “Qesasol khaghani”(Stories of Khaghani) contains the brief history of Safavid till the end of king Abbas the second, especially it speaks in detail about conquering Kandehar and resisting after, against Shah Jahan Gurkani’s army. This book also describes the biography of some scholars and scientists and includes many political orders and correspondences. This study tries to examine the written style through an explanatory-analytical method and achieve evaluation in critical stylistic by three levels: Linguistic, literary, intellectual. At the level of linguistic , the usage of prefix verbs , compound verbs, post continuous tense and at the level of literary, the usage of frequent adjective, genitive, rhyme are mostly observed. At the level of the intellectual, there are specific attention on important historical events, the rules of kings’ courts and the personal thoughts of Vali Gholi Beik. Also we can see this person by his talent and siding Shah Abbas the second is trying to achieve glory and privilege

Keywords

References

  1. فهرست منابع

    الف) کتاب­ها

    1. ابوعلی سینا. (1384). منطق دانش­نامة علایی. تصحیح  مهناز مقدّسی. دانش­نامه­های ایرانی. نشردفتر پژوهش­های فرهنگی.
    2. الهاشمی، احمد. (1387). جواهرالبلاغه. ترجمة حسن عرفان. چاپ هفتم، قم: نشر بلاغت.
    3. بهار، محمّدتقی. (1349). سبک شناسی نثر. چاپ سوم. تهران:  نشر پرستو.
    4. راستگو، محمّد. (1382). هنر سخن آرایی. تهران: نشر سمت. 
    5. ریاض­الاسلام. (1373). تاریخ روابط ایران و هند. مترجم محمدباقرآرام و عباس­قلی غفّاری فرد. تهران: نشر امیرکبیر.
    6. شاملو، ولی قلی بیگ. ( 1374). قصص­الخاقانی. ج 1و 2.  چاپ پنجم. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    7. شمیسا، سیروس. (1372). کلیّات سبک­شناسی. تهران: انتشارات فردوس.
    8. صبا، محمّد مظفرحسین. (1343). تذکرة روز روشن. تهران: نشر اسلامیّه.
    9. غزّالی طوسی، ابوحامدمحمّد. (1382). کیمیای سعادت. به کوشش حسین خدیوجم. چاپ دهم. تهران: نشر علمی فرهنگی.
    10. فتوحی، محمود. (1390). سبک­شناسی نظریه­ها روی­کردها روش­ها. تهران: نشرسخن.
    11. نصرآبادی، محمّد طاها. (1378). تذکرة نصرآبادی. تصحیح وحید دستگردی. تهران: نشر فروغی.
    12. میرصادقی، جمال. ( 1377). واژه­نامة هنر داستان نویسی. چاپ اول. تهران: انتشارات مهناز
    13. ناتل خانلری،پرویز. (1351). دستور زبان فارسی. چاپ هفدهم. تهران: انتشارات توس.
    14. وحیدقزوینی، محمّدطاهر. (1329). عبّاس­نامه. تصحیح ابراهیم دهگان. اراک: بی­نا.
    15. همایی، جلال­الدین. (1381). فنون بلاغت و صناعات ادبی. چاپ بیستم. تهران: نشر هما.  

                               

    ب) مقاله­ها

    1. سادات ناصری، سیدحسین.(1356). «پژوهشی در کتاب قصص­الخاقانی». مجّلة هنر و معماری. شماره 183، صص 22 تا23.
    2. سمیعی(گیلانی)، احمد. (1380). «مبانی سبک­شناسی شعر». فصل­نامة ادب –پژوهشی. شماره 2. صص 49 تا76.
    3. صدرهاشمی، محمّد. (1328). «کتاب قصص الخاقانی». مجلّة دانش. سال اول. شماره 1. صص20تا21.
    4. فرشیدورد، خسرو. (1350). «وجه فعل در فارسی معاصر». مجلّة دانشکدة ادبیات تهران. سال18. شمارة 1. صص218تا244.
Journal of Prose Studies in Persian Literature
Volume 21, Issue 44
December 2019
Pages 107-128

Files

Share

How to cite

Statistics