Persian prose in folk Written Fiction

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Persian Language & literature Tarbiat Modarres University

2 Associate Professor of Persian Language & literature Kharazmi University

Abstract

Folk literature has a special place in literary criticism and significant achievements in the field of linguistic, literary and content studies, including historical, cultural and sociological information. This paper, by descriptive-analytical method, based on the study of 20 prose folk fictions and the extraction of some examples of them, is to examine their prose features. By studying these legends, we conclude that the characteristics that follow are common in all of them: simplicity of prose and its proximity to speech, being stereotype and same prose in various dialogues of characters, short sentences, Abundant application of phrasal sentences, folk vocabulary, interpretations and expressions, shifting of the sentence clauses, use of old stylistic elements, existence of linguistic mistakes and false linguistic applications, misuse of some of the concepts and words, changing of folk prose to literary and poetic Prose in some scenes, the abundant use of the ironies, proverbs, shape sentences, insults, threats, curses, oaths, prays, acknowledgments and admirations.

Keywords


  1. فهرست منابع

    الف)کتاب­ها

    1. ابوطاهر طرسوسی. (1270ق). قهرمان قاتل. کاتب محمد جعفر گلپایگانی. مصور. تهران.
    2. ابوطاهر طرسوسی. (1356). دارابنامه. به‌ کوشش‌ ذبیح‌الله صفا. تهران‌.
    3. ابوطاهر طرسوسی. (1380). ابومسلم‌نامه. به کوشش حسین اسماعیلی. تهران: معین.
    4. ابوطاهر طرسوسی. (1380). جنیدنامه، ابومسلم‌نامه. به کوشش حسین اسماعیلی. تهران: معین.
    5. احمدبن علی اشکوری. (1332ق). بدیع‌الملک و بدیع‌الجمال. چ سنگی.
    6. اسکندرنامه منثور (روایت فارسى کالیستنس دروغین) (1385). به کوشش ایرج افشار. تهران: چشمه.
    7. اسکندرنامۀ نقالی (اسکندر و عیاران)، تلخیص کلیات هفت جلدی (1383). گزینش و پیرایش علی رضا ذکاوتی قراگوزلو. تهران: نشرنی.
    8. حسین کرد شبستری. (1385). به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری. تهران: چشمه.
    9. حمزه‌نامه. (1374). به کوشش جعفر شعار. تهران: کتاب فرزان.
    10. خاورنامه. (1284ق). کاتب حسن بن محمد‌هاشم موسوی خوانساری. مصور، تهران.
    11. خسرو دیوزاد (1298ق). به خواهش آقا محمد عبدالله و آقا عبدالکریم خوانساری. چاپ سنگی، تهران.
    12. رستم‌نامۀ منثور. (بی­تا). تهران: مطبوعاتی حسینی.
    13. زرین کوب، عبدالحسین. (1368). نقش بر آب، چاپ اول، تهران: معین.
    14. شاهزاده هرمز. (1347ق). تصویرگر محسن تاج‌بخش. چ سنگی. به دستیاری میرزا باقر کاشانی. به مباشرت میرزا علی­اکبر خوانساری. تهران: دارالطباعه حسینی.
    15. شیرویۀ نامدار یا شاهزاده شیرویه. (1384). تهران، ققنوس.
    16. فرامرزبن خداداد ابن عبداللّه الکاتب الارجانی. (1363). سمک‌عیار. به تصحیح پرویز ناتل خانلری. تهران: آگاه.
    17. محمد بیغمی. (1339-1341). دارابنامه. تصحیح و مقدمه و تعلیقات ذبیح‌الله صفا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
    18. محمد بیغمی. (1388). فیروزشاه‌نامه. به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری. تهران: چشمه.
    19. محمدتقی جعفری حسینی احمدآبادی. (1309). بوستان خیال: مشهور به قصۀ شاهزاده ممتاز یا طرب المجالس. بمبئی: سنگی.
    20. میرصادقی، جمال. (1376). ادبیات داستانی. تهران: سخن.
    21. نقیب­الممالک .(1307ق). ملک‌جمشید طلسم آصف و طلسم حمام بلور. تهران: ققنوس. 1384.
    22. نقیب­الممالک. (1378). امیرارسلان نامدار. با مقدمۀ محمدجعفر محجوب. تهران: مؤسسۀ فرهنگی فردا.
    23. نوش‌آفرین‌نامه (1279ق). چ سنگی.
    24. یوسفی، غلامحسین. (1358). دیداری با اهل ‌قلم. مشهد: دانشگاه مشهد.

     

    ب) مقاله­ها

    1. ذوالفقاری، حسن. (1394). «گونه‌شناسی ساخت‌های قالبی در زبان عامه». جستارهای زبانی. دورۀ 6. ش 4 (25). صص 69-98.
    2. ذوالفقاری، حسن و بهادر باقری. (1391) «جنبه­های بلاغی داستان­های عامیانه». مطالعات بلاغی. س 3، ش 6. صص 23-48.
    3. غلامرضایی، محمد. (1389) «بحثی در باب سبک­شناسی سمک عیار». مجلۀ تاریخ ادبیاتبهار. ش 64. صص 189- 208.
    4. مارزلف، اولریش. (1385). «گنجینه­ای از گزاره­های قالبی داستان عامیانۀ حسین کرد». ترجمۀ عسکر بهرامی. پیوست حسین کرد شبستری. تصحیح ایرج افشار و مهران افشاری. تهران: چشمه.