Ghazali’s Methods of Communicating His Intended Meaning in His “Nasihat-ol-Mouluk”

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Vali Asr University of Rafsanjan

Abstract

“Nasihat-ol-Molouk”, by Imam Mohammad Ghazali, is a book written, in clear and simple prose, on practical wisdom in religion, and intended for providing guidance for kings and courtiers. Ghazali adopts certain powerful linguistic structures to express his ideas and thoughts, while sustaining its clarity and simplicity, making it into a discursive text in Persian literature. The present study explores stylistic features of Nasihatol-Molouk in relation to its intra-textual ideological elements to show how linguistic structures serve to convey ideologies to readers. Results of the study implied that Ghazali’s mystical attitude, derived from the unity of Sharia and Sufism, influences his recourse to certain linguistic structures. Recurrent use of Koranic verses, Hadith, and sayings, and frequent references to anecdotes show how ideological thoughts drive the text. Moreover, the study proved that literary figures such as metaphor and allegory are used by the author in the service of dominant ideology.

Keywords


  1. منابع

    الف) کتاب­ها

    1. ایگلتون، تری. (1388). پیش­درآمدی بر نظریۀ ادبی. ترجمۀ عباس مخبر. چاپ پنجم. تهران: مرکز.
    2. حق­شناس، علی­محمد. (1376). مقالات ادبی، زبان­شناختی. تهران: نیلوفر.
    3. چندلر، دانیل. (1386). مبانی نشانه­شناسی. ترجمۀ مهدی پارسا. تهران: سورۀ مهر.
    4. رضانژاد، غلامحسین. (1376). اصول علم بلاغت در زبان فارسی. تهران: انتشارات الزهراء.
    5. زرافا، میشل. (1386). جامعه شناسی ادبیات داستانی. ترجمۀ نسرین پروینی. تهران: سخن.
    6. ژنت، ژرار. (1392). تخیّل و بیان. ترجمۀ الله شکر اسداللهی تجرق. تهران: سخن.
    7. صفوی، کورش. (1391). آشنایی با زبان­شناسی در مطالعات ادب فارسی. تهران: علمی.
    8. _______، ___ . (1390). از زبان شناسی به ادبیات. جلد2. تهران: سورة مهر.
    9. فتوحی، محمود. (1369). سبک شناسی، نظریه­ها، رویکردها و روش­ها. تهران: سخن.
    10. غزالی، ابوحامدمحمد. (1389). نصیحة­الملوک. به تصحیح عزیزالله علیزاده. تهران: فردوس.
    11. هولمز، رابرت ال. (1391). مبانی فلسفۀ اخلاق. ترجمۀ مسود علیا. چاپ سوم. تهران: ققنوس.

     

     

     

    ب) مقاله ­ها

    1. صادقی علی آبادی، مسعود. (1382). «نصیحه­الملوک، رساله­ای اخلاقی یا سیاسی». مجلۀ کتاب ماه علوم احتماعی. ش.73-74، صص 38-41.

     

    ج) پایان­نامه­ ها

    1. احمدی کافشانی، راضیه. (1392). نقد و بررسی و تطبیق اجتماعیات و سیاسیات در نصیحه­الملوک و اخلاق ناصریی و تحفه­الملوک. به راهنمایی احمد خیالی خطیبی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز. 
    2. حقیقت­نما، طاهره. (1392). بررسی تطبیقی آموزه­های اخلاقی نصیحه­الملوک و سیاست نامه با محوریت نهج­البلاغه. به راهنمایی عزیز­الله توکلی کافی­آباد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد. 
    3. چیت­ساز، امیر رضا. (1393). ادبیت در  نصیحه­الملوک­های فارسی با تکیه بر سیاست نامه، قابوس­نامه و نصیحة­الملوک. به راهنمایی محمد پارسانسب. دانشگاه تربیت معلّم تهران.