Eulogy and its Goals in Abolqasem Qaem-Maqam Farahani’s Odes

Document Type : Research Paper

Authors

1 Professor, Urmia University

2 Assistant Professor, Urmia University

3 PhD Student of Persian Language and Literature

Abstract

One of the sub-categories of literary genres is eulogy which has been criticized by some critics and poets for the use of exaggerated descriptions and contemptuous inquiries of some poets; However, it must be noted that with some poets, eulogy has had functions other than praising someone,  earning a bounty, gaining fame or position, etc. This study is carries out based on a descriptive-analytical method, and concludes that Abolqasem Qaem Maqam Farahani, the poet-politician of Qajar era, uses ode as a means for expressing congratulations (for victories in wars, or blaming the traitors), apologizing (asking for mercy, complaint, petition), criticizing (blame and remonstration), and stimulating and encouragement.

Keywords

References

  1. فهرست منابع

    الف) کتاب­ها

    1. اعتماد السّلطنه، محمّدحسن خان. (1392). شرح حال صدر اعظم­های پادشاهان قاجار. به کوشش مرضیه یعقوبی. چاپ اول. تهران: ادیسون.
    2. پناهی­سمنانی، محمّد. (1376). قائم مقام فراهانی (چهرۀ درخشان ادب و سیاست). چاپ اول. تهران: ندا.
    3. تجربه­کار، بانونصرت. (1350). سبک شعر در عصر قاجاریه. چاپ اول. تهران: توس.
    4. حمیدی شیرازی، مهدی. (1364). شعر در عصر قاجار. چاپ اول. تهران: گنج کتاب.
    5. دهخدا، علی اکبر. (1373). لغت­نامۀ دهخدا. چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
    6. دیوان بیگی شیرازی، سیّد احمد.(1364). حدیقة الشعرا. چاپ اول. به تصحیح و تحشیۀ عبدالحسین نوائی. تهران: زرّین.
    7. رائین، اسماعیل.(1373). حقوق بگیران انگلیس در ایران. چاپ نهم. تهران: جاویدان.
    8. رزمجو، حسین. (1374). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس.
    9. شاکری، رمضانعلی.(1381). اترکنامه (تاریخ جامع قوچان). چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
    10. شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1393). ادبیّات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما. ترجمۀ حجت الله اصیل، چاپ چهارم، تهران: نی.
    11. شمس لنگرودی، محمد. (1372). مکتب بازگشت (بررسی شعر دوره­های افشاریه، زندیه، قاجاریه). تهران: مؤلف.
    12. شمیم، علی اصغر. (1393) . ایران در دورۀ سلطنت قاجار. چاپ دوازدهم. تهران: مدبّر.
    13. عباس­زادگان، سید محمّد و رضائی­زاده، مرتضی.(1390). ستایشگری در نظام اداری معاصر ایران (قاجار و پهلوی). چاپ اول. تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی.
    14. فلسفی، بهرام.(1373). قائم مقام در آیینۀ زمان (شرح زندگانی سیاسی، خصوصی و ادبی). چاپ اول. تهران: کتاب آفرین.
    15. قائم مقام فراهانی، میرزا ابوالقاسم.(1380). دیوان کامل قائم مقام فراهانی، با مقدمه و تصحیح مجتبی برزآبادی فراهانی. چاپ اول. تهران: اوستا فراهانی.
    16. مؤتمن، زین العابدین.(1364). شعر و ادب فارسی. چاپ دوم. تهران: زریّن.

     

    ب) مقاله­ها

    1. اسکویی، نرگس. (1393). «انقلابی در برابر مدح در شعر سبک آذربایجانی». پژوهش‌نامۀ ادب غنایی دانشگاه سیستان و بلوچستان. سال دوازدهم. شمارۀ 23، 9-26.
    2. باباصفری، علی اصغر و شعبانی، الهه. (1390). «سیری در آفاق اشعار مدحی مسعود سعد سلمان». پژوهش­نامۀ زبان و ادبیات فارسی. سال سوم. شمارۀ 9، 43-72.
    3. پوراَمَن، علی. (1388). «مدح و مدیحه­سرایی در ادب فارسی». مجلۀ رشد آموزش زبان و ادب فارسی. دورۀ 22. شمارۀ89 ، 4-10.
    4. قائم مقامی، جهانگیر.(1377). «قائم مقام و نامه­های خصوصی او». در قائم مقام نامه (مجموعه خطابه­های بزرگداشت دویستمین سال تولد قائم مقام فراهانی دانشگاه تهران در سال1352)، به کوشش محمدرسول دریاگشت. 239-245. تهران: موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
    5. محیط طباطبایی، محمد. (1377). «قائم مقام؛ شاعر مبدع». در قائم مقام نامه (مجموعه ­ خطابه­های بزرگداشت دویستمین سال تولد قائم مقام فراهانی دانشگاه تهران در سال1352)، به کوشش محمدرسول دریاگشت. 137-150. تهران: موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
    6. ملک ساسانی، احمدخان.(1377). «اسرار قتل قائم مقام». در قائم مقام نامه (مجموعه­   خطابه­های بزرگداشت دویستمین سال تولد قائم مقام فراهانی دانشگاه تهران در سال1352). به کوشش محمّدرسول­دریاگشت. 220-229. تهران: موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
Journal of Prose Studies in Persian Literature
Volume 20, Issue 41
June 2017
Pages 285-308

Files

Share

How to cite

Statistics